Review of the legal regime for the use of military unmanned aerial vehicle (UAV) and the extent to which international law is applied
Payam-E-Nour (PNU) University, Tehran, (Defended: 3 Jan 2017)
Abstract in English
In this thesis we will review the governing regime of military drones and applicable international law. The main goals in this study is to research on general rules of international law and international regulations that governs on deployment of drones in armed conflicts. In this regard, this thesis divided in three chapters, accordingly “General thread”,” Application of the traditional rules of international humanitarian law on the use of drones” and “Modern legal issues in deployment of military drones”.
Data collection methodology is librarian and data analysis would be done through analytic-descriptive techniques.
This research is about to answer to the question that “how International humanitarian law and human rights regulations are applicable in deployment of drones?”
Looking at traditional international humanitarian law that govern on drone operations, we get to specify the situation in which drones are legible to be deployed.
Making use of military drones in international and non-international conflicts is subjected to complete respect to international humanitarian law and principles of armed conflicts.
Targeted killing and autonomous killing are to new challenges in deployment of military drones. Targeted killing and making use of autonomous killing methods are not absolutely forbidden and is legible under very specific situations.
So it could be concluded that second part of hypothesis is wrong. Making use of military drones on the peace time is not absolutely forbidden. Deploying of military drones in peace time is allowed if it is necessary for preventive self-defense or warding off an imminent threat in the situation that it is not possible to arrest threatening agents.
Abstract in Persian
بررسی رژیم حقوقی ناظر بر به کارگیری پهپادهای نظامی و میزان اعمال قواعد حقوق بین الملل
استاد راهنما
دکتر حسین سرتیپی
نگارنده
حمید ثانی
دی ماه ۱۳۹۵
خلاصه فارسی
در این پایان نامه به بررسی رژیم حقوقی ناظر بر به کارگیری پهپادهای نظامی و میزان اعمال قواعد حقوق بین الملل پرداخته شده است. اهداف این پایان نامه جستجو در قواعد عام حقوق بین الملل و مقررات بین المللی ناظر بر استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در مخاصمات مسلحانه است. در این راستا، مبادرت به تدوین این پایان نامه در سه فصل، «کلیات موضوع»، «اعمال قواعد سنتی حقوق بین الملل بشردوستانه در به کارگیری پهپادها» و نیز «چالش های حقوقی نوین در به کارگیری پهپادهای جنگی» شده است. روش گردآوری اطلاعات مربوط به این پایان نامه به صورت کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات داده ها به صورت تحلیلی-توصیفی خواهد بود. این تحقیق در صدد پاسخگویی به این سوال است که قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه و حقوق بین الملل بشر تا چه اندازه در به کارگیری پهپادها قابل اعمال و اجرا می باشد؟
با بررسی قواعد سنتی حقوق بین الملل بشردوستانه ی ناظر بر عملیات پهپادها، شرایط لازم برای مشروعیت بخشی به عملیات آن ها مشخص گردید. استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در مخاصمات مسلحانه بین المللی و غیر بین المللی مشروط است به رعایت کامل قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه و اصول حاکم بر مخاصمات مسلحانه.
ترور هدفمند و کشندگی خودکار، دو چالش حقوق جدید در به کارگیری پهپادهای نظامی است. انجام ترور هدفمند و استفاده از شیوه های کشندگی خودکار به طور مطلق ممنوع نشده و تحت شرایط خاصی مشروع تلقی می شوند. از این روی، می توان نتیجه گرفت که شق دوم فرضیه اصلی تحقیق صحیح نمی باشد. یعنی به کارگیری پهپادها در زمان صلح به طور مطلق ممنوع نمی باشد. به کارگیری پهپادها در زمان صلح در شرایطی مجاز است که این عملیات در راستای اصل دفاع مشروع پیشگیرانه و یا دفع خطر فوری و قریب الوقوعی باشد که جان افراد عادی را تهدید می کند و امکان بازداشت عوامل تهدید وجود نداشته باشد.
مکان: Iran- Tehran
تاریخ: January 2017
نویسنده: Mr. Hamid Sani
دانشگاه: UT
سمت من: Supervisor